به نقل از «ایران اکونومیست»

به یاد اسطوره فقید آلمان‌ها؛ «زیلر» ورزشکاری که نماد تعصب و نیکوکاری است

تاریخ انتشار: ۳ مرداد ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۵۷۸۹۷۸

با اتفاق تلخی که در پایان هفته قبل رخ داد، جهان فوتبال اسطوره‌ایی که نماد وفاداری به تیم، اخلاق ورزشی در مستطیل سبز، تواضع و البته نیکوکاری بود را از دست داد.

به گزارش ایران اکونومیست، در پایان هفته گذشته اتفاقی ناگوار رخ داد. اووه زیلر بعد از تحمل یکدوره بیماری درگذشت. این اتفاق نه فقط آلمان که فوتبال جهان را تحت تاثیر قرارداد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

زیرا اسطوره‌ایی آسمانی شد که در ۴ دوره جام جهانی حضور یافت و  افتخار آفرید.

زیلر که به هنگام مرگ ۸۵ سال داشت، در هامبورگ، شهر زادگاهش در شمال آلمان درگذشت. البته که از نظر  فنی و اخلاقی، خصوصیات پرشمار و برجسته‌ای داشت. در روزگاری که اصطلاح «مهاجم هدف» رایج نبود و مهاجم نوک حمله، سانترفوروارد شناخته می‌شد، با قدی نه‌چندان بلند، بهترین گل‌ها را با سر و پا زد.

*وفاداری به تیم باشگاهی

یکی از خصوصیات درجه یک او، «وفاداری‌اش به پیراهن باشگاهی» بود. در تمام سال‌های که «اووه» فوتبال بازی کرد، به باشگاه هامبورگ، تعصب داشت و وفادار شد. او حتی در دوران اوج ورزشی، پیشنهاد قابلی توجهی از تیم اینتر ایتالیا گرفت اما آن را به خاطر «عشق همیشگی‌اش» رد کرد.

در واقع در ۹ سالگی به این باشگاه وارد شد و در رده‌های مختلف سنی فعالیت کرد. در لیگ آلمان نیز در ۱۶ سالگی برای نخستین مرتبه برای هامبورگ بازی کرد. البته در آن زمان هنوز مسابقات لیگ فوتبال ژرمن‌ها در شکل و قالب امروزی (بوندس لیگا) انجام نمی‌شد.

ستاره یک مترو ۶۹ سانتی متری در ۴۷۶ بازی برای «بندرنشینان شمالی» ۴۰۴ گل زد.

او در تیم ملی آلمان نیز خیلی زود کارش را آغازکرد. هنوز ۱۷ سال نداشت که مقابل دانمارک به میدان رفت و بازی کرد. زیلر از سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۷۰ در ۷۲ بازی برای «مانشافت» ۴۳ گل زد. در همه آن سال‌ها، به عنوان یکی از بهترین فورواردهای جهان شناخته می‌شد. مهاجمی که افتخارات مهمی نیز کسب کرد. او سه بار به عنوان فوتبالیست سال آلمان انتخاب شد. در سال ۱۹۷۰ نیز  نشان صلیب فدرال آلمان را دریافت کرد.

با این که همراه با تیم ملی، جامی به دست نیاورد اما در سال ۱۹۷۲ به دومین اسطوره فوتبال کشورش تبدیل شد که پس از «فریتس والتر»، عنوان «کاپیتان افتخاری تیم ملی آلمان» را کسب کرد.

*اسطوره ای جوانمرد

زیلر در زمین، بازیکنی همیشه جوانمرد بود و رعایت اخلاق ورزشی را می کرد. در خارج از مستطیل سبز نیز شخصیتی متواضع، صریح، شاد و دلنشینی داشت که مردم را به وجد می‌آورد.

گلزن سال‌های دور به این خاطر یکی از اسطوره‌های تاریخ فوتبال ژرمن ها محسوب می شود و سخت محبوب مردم بوده است. از این رو نه فقط هامبورگی‌ها، بلکه در همه این کشور، مردم او را با عنوان «اووه ما» نام می‌برند.

*زیلر، رونالدو و مسی زمانه

در سال های اخیر کریستیانو رونالدو و لیونل مسی، دو فوق ستاره فوتبال جهان، پیوسته به خاطر درخشش و افتخاراتی که کسب کردند، تصاویر شان روی جلد نشریات ورزشی و حتی غیر ورزشی نقش بسته است.

این دو چهره همواره «تیتر یک» رسانه محسوب شده‌اند. اما چند دهه قبل که زیلر بازی می‌کرد، تصاویرش همواره روی جلد روزنامه‌ها و مجلات بود. با این همه توجه و قرارداشتن زیر ذره بین رسانه‌ها، هیچگاه از نظر اخلاقی، پا را فراتر از حد یک ستاره درجه یک و با شخصیت نگذاشت.

به همین دلیل است که در روزهای اخیر در فضای مجازی، هواداران به نیکی از او یادکرده‌اند و مطبوعات آلمان نظیر کیکر، بیلد و ... صفحات بی‌شماری را به این شخصیت فقید اختصاص دادند.

*همه در عزای مرگ «اووه ما»

بعد از انتشار خبر مرگ اسطوره، پرچم‌های مقابل ورزشگاه «فولکس پارک» هامبورگ به حالت نیمه افراشته درآمد. باشگاه هامبورگ نیز به نشانه عزا، نوارهای مشکی در صفحات مجازی خود منتشرکرد.

بسیاری از ورزشکاران، همراهان و مقام های کشوری و قاره‌ای نیز اینگونه به تجلیل از «کاپیتان افتخاری تیم ملی آلمان» پرداختند:

- اولاف شولتس(صدراعظم آلمان) :

آلمان به خاطر فوت «اووه ما» سوگوار است. او الگو برای همه بود. همینطور یک اسطوره فوتبال و البته شهروند نمونه در هامبورگ. در جشن تولد ۸۰ سالگی، اجازه پیداکردم قبل از شام سخنرانی کنم. همه ما دوست داریم مثل «اووه ما» با اعتمادبنفس و متواضع باشیم. جایش واقعا نزد ما خالی است.

- فرانک والتر اشتاین مایر (رئیس جمهور آلمان) :

با اووه زیلر، در اصل اسطوره ای از فوتبال آلمان و شخصیتی منحصر به فرد را از دست می‌دهیم. در عین حال چهره‌ای زحمتکش و صادق در زمین فوتبال و گلزنی درخشان. همه ما برای کاپیتان افتخاری‌مان سوگوار هستیم. شکر می‌کنم چند مرتبه او را ملاقات کردم. خاطرات خوبی از آن ملاقات‌ها و گفت‌وگوهای لذت بخش دارم. گپ و گفت‌های که فراتر از بحث فوتبال و هامبورگ بودند.

- هانس یواخیم واتسکه (رئیس هیات مدیره اتحادیه فوتبال آلمان) :

اووه زیلر فوتبالیستی فوق العاده بود اما مقدم بر هر چیزی انسانی منحصربفرد بود. بدون هیچ شک و تردیدی، یکی از بهترین مهاجمانی بوده که در آلمان ظهور کرده است. او شخصیتی بود که پیوند عمیقی با هامبورگ، زادگاهش داشت. در کنارش، بسیار با توضع و فروتن بود که همین‌ها، او را به یک الگو برای میلیون‌ها نفر تبدیل کرد.

-برند نوین دورف(رئیس فدراسیون فوتبال آلمان) :

با اووه زیلر در اصل یکی از بهترین فوتبالیست‌های که تاکنون آلمان داشته، را از دست می‌دهیم. بعد از فریتس والتر، او دومین کاپیتان افتخاری تیم ملی ما بود. سمبلی برای نسل ها و الگویی واقعی برای همه. بسیاری از گل‌هایش، در ذهن‌ها باقی خواهد ماند. به خصوص آن گلی که با «پس سر» در مرحله یک چهارم نهایی جام‌جهانی ۱۹۷۰ به انگلیس زد. اما اووه تاثیر بسیار فراتر از مستطیل سبز داشت. همواره بسیار فروتن بود و ارتباطش با با هامبورگ، زادگاهش مثال زدنی که همواره او را چهره ای متمایز می کرد. با بنیادش به حمایت از افراد نیازمند که دچار مشکل بودند، پرداخت. همچنین با شور و اشتیاق به بنیاد «زپ هربرگر» فدراسیون متعهد بود. درگذشت او به شدت همه ما را ناراحت کرد. او دلتنگ تیم ملی و کل فوتبال آلمان خواهد شد. ما نیز بسیار دلتنگ «اووه ما» خواهیم شد.

*فرانتس بکن باور (قیصر فوتبال آلمان و کاپیتان افتخاری تیم ملی) :

اووه قدیمی ترین و البته بهترین دوست من بود. وقتی خیلی جوان بودم، در تیم ملی همیشه از من حمایت می‌کرد. همانگونه که در کل زندگی‌اش به همه کمک کرد. او شخصیت بسیار ممتازی بود تا جایی که می‌توانم بگویم دیگر هیچ نمونه‌ای به خوبی او نخواهیم دید.

*هانس دیتر فلیک (سرمربی تیم ملی آلمان) :

اووه زیلر الگوی برای هم نسل های تیم ملی بود. با تواضع، فروتنی و خاکی بودنش، در خارج از میدان، مردم را تحت تاثیر قرار می‌داد و محبوب همه می‌کرد. نامش معنای حس وفاداری به باشگاه و منش والا است. در ۴ جام جهانی در مستطیل سبز بود. ضمن آنکه کاپیتان افتخاری ما بود که تیم ملی را مثل جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی همراهی کرد. همیشه از همراهی او نیز لذت می‌بردیم. چرا که الهام بخش همه ما بود. هم تیم ملی و هم فدراسیون دلتنگ او خواهند شد.

*یوناس بولت(رئیس هیات مدیره باشگاه هامبورگ) :

اووه زیلر مخفف همه چیزهای خوب مثل خاکی و با شخصیت بودن، شور و شعف، تعصب و دسترس بودن است. او  نماد هامبورگ نیز است. هیچوقت او را فراموش نخواهیم کرد.

*جیانی اینفانتینو (رئیس فیفا) :

همه ما از خبر درگذشت اووه زیلر عمیقا متأسفیم. او یکی از بزرگترین اسطوره‌های فوتبال آلمان است. دستاوردها و سوابق او فراموش نخواهد شد. نه تنها مهاجمی بزرگ بود، بلکه همچنین الگویی از حیا و بی آلایش بودن است.

*هربرت هاینر(مدیر باشگاه بایرن مونیخ) :

"مرگ اووه زیلر ضربه‌ای به‌روح فوتبال آلمان است. اووه برای ما قهرمانی مردمی بود. در آلمان هواداری نیست که او را دوست نداشته باشد.

*اولیور کان (رئیس هیات مدیره باشگاه بایرن مونیخ) :

هرکسی که به فوتبال آلمان و بهترین‌های آن فکر می‌کند به طور طبیعی به اووه زیلر را نیز در نظر خواهد گرفت. مرگ او ضایعه دردناکی برای کل خانواده فوتبال جهان است.

  منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: کریستیانو رونالدو ، لیونل مسی ، فیفا

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: کریستیانو رونالدو لیونل مسی فیفا کاپیتان افتخاری تیم ملی تیم ملی آلمان فوتبال آلمان مستطیل سبز اووه زیلر جام جهانی اسطوره ای سال ها همه ما

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۵۷۸۹۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یادی از اسکوییِ فقید؛ صدای ماندگار ورزش

آخرین وضعیت جسمانی مسعود اسکویی گوینده خاطرانگیز رادیو ورزش سلامتی او را رو به بهبودی نشان می‌داد و همه منتظر بودند صدایِ‌او را یک بار دیگر از موجِ رادیو ورزش بشنوند اما روز معلم خبر آمد صدایِ ماندگار دارفانی را وداع گفت. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم،‌ صدایش صلابت بسیاری داشت و هر شنونده‌ای را میخکوب می‌کرد. کافی بود مخاطب پای گزارش‌های ورزشی او بنشیند، آن وقت بود که از هیجان گزارش‌های ورزشی استاد اسکویی به وجد می‌آمد. بیراه نیست بگوییم که ورزش دوستان و دوستداران ورزشی از چند دهه قبل با صدای استاد اسکویی عجین شده‌اند و به عشق او گزارش‌های ورزشی را می‌شنیدند.

امروز این استاد که به صدای خاص در رادیو شهره بود را از دست دادیم و اهالی رادیو به سوگ نشستند. شادروان شاگردان بسیاری را در رادیو تربیت کرد و به حرفه‌ای بودن در رادیو زبانزد بود.

مسعود اسکویی درگذشت

به رسم یادبود با چند همکاران و دوستان قدیمی اش گفت‌وگو کردیم که در ادامه از نظرتان می‌گذرد:

به جوانان آموخت

خسرو والی‌زاده، گزارشگر و کارشناس ورزش فوتبال در رادیو ورزش ضمن تسلیت به اهالی رادیو گفت: درگذشت استاد را به اهالی رادیو تسلیت می‌گویم. وقتی این خبر را شنیده‌ام خیلی ناراحت و متأثر شدم. روز گذشته با اینکه ساعت ملاقات تمام شده بود اما به دیدن استاد اسکویی به بیمارستان رفتم. شاید آخرین فردی بودم که قبل از فوت استاد به دیدنش رفتم. خیلی متأسفم که این هنرمند را از دست دادیم.

وی که از نزدیکان استاد اسکویی است، درباره این گوینده فقید می‌گوید: آشنایی ما با استاد به اواخر سال 1358 بعد از انقلاب اسلامی برمی‌گردد. زمانی که وارد کار رسانه شدم، استاد اسکویی را می‌شناختم. از همان سال‌ها با یکدیگر دوست بودیم. استاد یکی از مشوق‌های من برای ورودم به رادیو بود. یکی از برنامه‌هایی که افتخار داشتم نزد استاد باشم «صدای وزش» رادیو تهران بود که بعدها از رادیو جوان پخش شد. پس از افتتاح رادیو ورزش هم از سال 1378 از این شبکه روی آنتن می‌رفت. حدود 25 سال با برنامه «صدای ورزش» در کنار استاد اسکویی بودم. البته برنامه‌های دیگر هم در خدمت استاد بودم. به شخصه خیلی از استاد آموختم، به عنوان بزرگترین و قدیمی‌ترین عضو رادیو خیلی از استاد آموختیم.

والی‌زاده با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی استاد اسکویی، تأکید کرد: بسیار محترم و خانواده دوست بود. خیلی به همکاران به ویژه به جوانان کمک می‌کرد. بیش از 30 سال با استاد کار کردم. او تجربیاتش را به همه منتقل می‌کرد. امروز که روز معلم است استاد دارفانی را وداع گفت. استاد اسکویی آدم بی‌حاشیه‌ای بود و صدایش به عنوان گزارشگر و گوینده همیشه ماندگار خواهد ماند.

چشم امید به بازگشت او داشتیم

در پی درگذشت مسعود اسکویی، گوینده پیشکسوت رادیو و تلویزیون، رییس سازمان صداوسیما در پیامی درگذشت وی را تسلیت گفت. در پیام پیمان جبلی آمده است: چشم امید به بازگشت و بهبود استاد مسعود اسکویی داشتیم تا بار دیگر با صدای جادویی و سحرانگیز خود، گوش‌هایمان را بنوازد.

در گفت‌و‌گو با استاد که روی تخت بیمارستان بود جز امید به آینده و انرژی فراوان شنیده نمی‌شد. دوست داشتیم خبرهای خوش موفقیت‌های جوانان‌مان در المپیک پیش‌رو و مسابقات جهانی را از زبان او بشنویم اما در برابر تقدیر الهی چه می‌شود کرد.

درگذشت استاد مسعود اسکویی را به خانواده، دوستان و اهالی رادیو تسلیت گفته و برای آنان صبر الهی و برای آن مرد محترم و باوقار، رحمت الهی مسئلت می‌کنم.

اسکویی، شاگردان بسیاری را برای صدا تربیت کرد

علی بخشی‌زاده معاون صدا در پیامی درگذشت مسعود اسکویی را تسلیت گفت. در پیام او آمده است: مرحوم مسعود اسکویی عزیز که عمر پربرکت خود را وقف خدمت به مردم و انعکاس شور و هیجان رویدادهای ورزشی به مخاطبان رادیو کرد، با صدایی گرم و گیرا و لحنی صمیمی و به یاد ماندنی، خاطرات ماندگاری را در اذهان شنوندگان به یادگار گذاشت.

تعهد، اخلاق حرفه‌ای، شور و اشتیاق وصف‌ناپذیر ایشان به ورزش و عشق بی‌حد و مرز به رادیو، الگویی ارزشمند برای نسل‌های آینده گویندگان و اهالی رسانه خواهد بود.

درگذشت این گوینده پیشکسوت و پرتلاش ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر برای جامعه رسانه و ورزش کشور است. از خداوند متعال برای ایشان رحمت واسعه و علو درجات و برای خانواده محترم، صبر و شکیبایی آرزومندیم.

او تا آخرین نفس در رادیو ورزش به عشق مخاطبان زندگی کرد و یاد و خاطره او همواره در قلب‌هایمان زنده خواهد ماند.

عاشق ورزش و رادیو بود

علی شاکری، کارشناس والیبال و هندبال رادیو ورزش از دوستان و همکاران قدیمی این گوینده فقید، خاطرنشان کرد: کارم را با آقای اسکویی از سال 1372 شروع کردم. من که تازه کار بودم و استاد هم پیشکسوت ما. در برنامه «عصرانه» با استاد اسکویی آشنا شدم. البته از قبل سابقه و آوازه شان را شنیده و شناخت داشتم. تا اینکه کم‌کم با گزارشگری والیبال کارم را در کنار او شروع کردم. این همکاری تا شروع رادیو ورزش ادامه داشت اما با افتتاح این شبکه ارتباط ما خیلی جدّی‌تر شد. «جهان ورزش والیبال» یا «صبح ورزش» را در کنار هم بودیم. گاهی شادروان اسکویی مجری و من هم کارشناس بودم و بالعکس. قبل از این که او در بستر بیماری بیفتد با هم کار می‌کردیم.

وی ادامه داد: او خیلی انسان رئوف، مهربان، دوست، مشوق و متواضع بود. غرور و تکبر نداشت و بی‌ریا کارش را با عشق انجام می‌داد. عاشق میکروفن بود. رابطه پدر و پسری داشتیم. خیلی خوب ارتباط برقرار می‌کرد. خیلی از استاد آموختم. استاد اسکویی بزرگتر و راهنمای خوبی برای ما بود. 

جایش همیشه سبز خواهد بود

میرزا شفیع، کارشناس ورزش و یکی از دوستان قدیمی مرحوم استاد اسکویی تصریح کرد: مرحوم اسکویی از پیشکسوتانی بود که این افتخار نصیب من شد که در نشریات همکاری داشته باشیم. در رادیو ورزش هم 22 سال با هم همکار بودیم. حتی همسفر هم بودیم. استاد دو فرزند پسر داشت که هر دو فرزندش هم در کانادا زندگی می کنند. زمانی که استاد اسکویی برای دیدن فرزندانش به کانادا رفته بود با همدیگر همسفر بودیم.

وی با اشاره به ویژگی‌های اخلاقی پیشکسوت خوش صدای رادیو ورزش، بیان کرد: استاد علاقه مند بود همه در کارشان پیشرفت کنند. او یاری صمیمی و یک پدر برای همه بود. بدون تردید استاد اسکویی در رسانه ملی اسطوره بود. همه خاطرات خوبی از استاد دارند. همیشه با روی باز و انرژی مثبت با همه صبحت می‌کرد. خیلی پرتلاش بود، هیچ وقت از کار دست نکشید و عاشق کارش بود. با رفتن او خلا بزرگی در رادیو ورزش به وجود می‌آید. صدای مسعود اسکویی برای همیشه ماندگار است و جایش برای همیشه سبز خواهد بود.

با تجربه همراه با صدایی خاص

صدرالدین کاظمی، کارشناس همه رشته های ورزشی که به عنوان گزارشگر کشتی با مرحوم اسکویی برنامه «صبح و ورزش» را به مدت دو ساعت اجرا می‌کرد، گفت: تقریبا به مدت 40 سال است که همدیگر را می شناسیم. روابط ما صمیمی بود و با استاد انس و الفت داشتیم.

کاظمی در ادامه اضافه کرد: مرحوم اسکویی شخصیت منحصر به فردی داشت. از نظر جنس صدا، تک و خاص بود.هر فردی این قدرت، حجم صدا و شیرینی صدا را نداشت. با تجربه بود و همه مراحل آکادمیک کار را در داخل و خارج از کشور فرا گرفته بود. صدایش متفاوت بود. همچنین معلومات و اطلاعات لازم را در رشته ورزشی خصوصاً چند رشته ورزشی و درصدر آنها والیبال داشت. ضمن اینکه گزارش‌های ورزشی را خیلی عادلانه قضاوت می‌کرد. 

مسعود اسکویی مجری و مفسر ورزش رادیو وتلویزیون امروز در 85 سالگی دارفانی را وداع گفت. وی مدتی پیش به دلیل شکستگی ناحیه پا و لگن در بیمارستان لاله عمل جراحی شده و مدتی در بخش مراقبت های ویژه به سر می‌برد. وی از سال 1345 به استخدام تلویزیون ملی ایران درآمد و سابقه حدودا 57 سال گزارشگری و فعالیت در رادیو و تلویزیون را داشت. اسکویی از جمله پیشکسوتان خوش نام و خوش صدای رسانه ملی به شمار می‌رفت که تعصب و غیرت تحسین برانگیزی به رادیو و خصوصاً حوزه ورزش داشت.

مریم رستمی مدیر رادیو ورزش بانوان زمان مراسم تشییع استاد فقید مسعود اسکویی را یکشنبه 16 اردیبهشت از مسجد بلال صدا و سیما اعلام کرد.

انتهای پیام/